موعود

ای سینه ی مجروح ما مجروح طول غیبتت

دربعثت جدت همه چشم انتظاربعثتت 

خورشیدمکه کی رسد صبح طلوع نهضتت

بت های عالم بشکند بادست عزم وهمتت

توکه نام خداوندرا برلب آوردی ،هرم صدای توقندیل های سکوت را ذوب کرد.

آوای مهربان تو فضای میان زمین و آسمان را عطرآگین نمودوبوی خوش

عطرملاءک بی تاب را به طواف حرا کشانید جبریل چه ذوق کرده بودکه پیام عاشق

ومعشوق رابربال امانت خویش به یکدیگر میرساند.

آری، توکه خواندی آسمان و زمینیان اهل دل را به پایان شب سیاه بشارت داد                                                          

وعرشیان که هلهله میکردند فرشیان را مژده آوردند که:خداوندزمین را

نورباران کرده است…..

مبعث رسول خدا برهمه ی شیعیان ومحبان حضرت مبارک باد